PIP 49 - 2009

Intuïties spelen in de professionele oordeelvorming bij vermoedens van kindermishandeling een grote rol. Toch aarzelen veel professionals om hun intuïties om te zetten in handelen, omdat deze vaak nog vaag en ondefinieerbaar zijn. Op grond van haar afstudeeronderzoek pleit pedagoog Shirley Molenaar ervoor om intuïties wel serieus te nemen vanwege hun signaleringwaarde; ze kunnen professionals wijzen op iets dat in gezinnen ‘niet pluis’ is, maar waarvoor nog geen oorzaak of verklaring is gevonden.

Zijn kindsoldaten voor eeuwig verloren, of kunnen ze alsnog een waardevol leven opbouwen?
Vaak wordt beweerd dat kindsoldaten weerloze, getraumatiseerde slachtoffers zijn, die na de oorlog in een spiraal van geweldpleging terechtkomen. Toch hoor je vrijwel nooit over gewelddadige incidenten waar voormalig kindsoldaten bij betrokken zijn. In de praktijk blijkt die geweldsspiraal nauwelijks te bestaan. Ginny Mooy beschrijft hoe de levens van ex-kindsoldaten worden getekend door alledaagse problemen. Problemen die ze niet hethoofd kunnen bieden omdat hun de middelen werden afgenomen om hun eigen leven te  leiden. Kindsoldaten hebben na hun ontwapening zelfstandigheid nodig, en de mogelijkheid zelf over hun levens te beslissen. Vertrouwen is daarbij het sleutelwoord. Aan beide kanten: zowel van de burgers, als van de kindsoldaten zelf.

De gehele oppositie in de Tweede Kamer is het erover eens: er moet een parlementair onderzoek naar de jeugdzorg komen. De MOgroep Jeugdzorg ziet hier niets in. De problemen in de jeugdzorg worden volgens deze brancheorganisatie wel degelijk aangepakt. Een parlementair onderzoek
zou de motivatie en het imago van de hardwerkende professionals in de jeugdzorg alleen maar verslechteren. Toch kan de MOgroep niet ontkennen dat een aantal fundamentele knelpunten moet worden aangepakt. Maarten Faas, orthopedagoog en bestuurder van een grote jeugdzorgorganisatie, schetst hier langs welke scharnierpunten minister Rouvoet structurele verbeteringen zou kunnen inleiden.

Momenteel zijn er in Nederland ongeveer 55.000 geadopteerden. Vooral uit het buitenland geadopteerde kinderen en hun ouders vragen extra aandacht en zorg. De sociale omgeving van het
adoptiegezin is daarbij van cruciaal belang. Opmerkelijk is daarom dat de rol van adoptiegrootouders zo weinig aandacht krijgt. Emeritus adoptiehoogleraar René Hoksbergen beschrijft de valkuilen en ondersteuningsmogelijkheden van adoptiegrootouders: hoe kunnen zij de kersverse adoptieouders
ondersteunen en bijdragen aan een evenwichtige ontwikkeling van hun kleinkind?

Niet alleen kinderen hebben soms moeite om in een stiefverband hun plaats te vinden. Ook stiefmoeders komen vaak in een lastig parket. Vader, kind en andere betrokkenen confronteren haar met dubbele verwachtingen; enerzijds wordt zij geacht een verzorgende en opvoedende rol te vervullen, anderzijds moet ze vooral geen ‘echte moeder’ voor het kind willen zijn. Addy Manneke beschrijft de complexe positie waarin stiefmoeders terechtkomen en de tegenstrijdige gevoelens die deze positie oproept. Welke steun kunnen zij gebruiken?