Uitstroomprofielen: woonondersteuning in overgang van jeugdzorg naar volwassenenzorg

Omschrijving

Gemeenten spelen een cruciale rol bij de woonondersteuning aan jongeren met een verleden in de jeugdhulp. Maar hoe weet je als gemeente welke woon- en zorgbehoeften jongeren hebben? Welk aanbod is er nodig voor jongeren in jouw gemeente, en hoe bereid je je daar goed op voor? Deze uitstroomprofielen kunnen hierbij helpen.

Zelfstandig volwassen worden is voor jongeren die hulpverlening ontvangen vaak een flinke opgave. Als jongeren 18 jaar worden, verandert hun wettelijke situatie. Zo eindigt bijvoorbeeld de betrokkenheid van jeugdbescherming en jeugdhulpverlening. Dit kan directe gevolgen hebben voor de woonsituatie van jongeren. Zeker voor jongeren die tot hun 18e in een pleeggezin, gezinshuis, kamertrainingscentrum of een (open of gesloten) behandelgroep wonen. Zij raken dan hun woonplek kwijt. 

Maar waarom met woonondersteuning stoppen na de 18e verjaardag? Als jongeren niet thuis wonen omdat ze elders meer ontwikkelkansen hebben, is het vreemd om ze daar weg te halen alleen maar omdat ze 18 zijn geworden. Te vroeg stoppen met woonondersteuning betekent een groot risico op problemen als dak- en thuisloosheid, schooluitval, werkloosheid, verslaving en criminaliteit. Dat is ook een maatschappelijk probleem. Via de jeugdhulpverlening en het onderwijs is al jaren veel geïnvesteerd in de toekomst van deze jongeren. Maar die investering doen we teniet als we als samenleving ons werk niet afmaken. Niet de leeftijd moet leidend zijn voor beleid en ondersteuning, maar wat een jongere op dat moment nodig heeft.