De hulpverlener als onderzoeker - Weg met het Calimero-gevoel

Omschrijving

De bevlogenheid straalt er bij Simona Karbouniaris van af als ze over haar vak praat. Bij Fatima Bich Bich is het van hetzelfde laken een pak. Opgeleid als respectievelijk SPH’er en MWD’er beoefenen ze beiden na hun afstuderen een tak van sport waarvoor ze niet primair zijn opgeleid: onderzoek. Nieuwsgierig en hongerig naar kennis waarmee zorg en welzijn zich kan verrijken. Hoewel de benamingen van hun functies verschillen – Simona Karbouniaris is junior onderzoeker bij het Expertisecentrum Maatschappelijke zorg en Sociaal Beleid en Fatima Bich Bich is Hogeschool-onderzoeker in opleiding (hoio) – komt hun kerntaak overeen: onderzoek doen waarmee de opleidingen en het werkveld hun voordeel kunnen doen. Karbouniaris en Bich Bich zijn als jonge onderzoeker verbonden aan een kenniskring van een lectoraat binnen de Hogeschool Utrecht. Karbouniaris participeert in het “team” van Jean Pierre Wilken, lector maatschappelijke (re)ïntegratie en Community Support en van Hans van Ewijk, lector Sociaal Beleid, Innovatie en Beroepsontwikkeling. Bich Bich is hoio binnen het lectoraat van Lucy Kortram (diversiteit en de multiculturele competenties).
Ze krijgt de mogelijkheid zich tot goede praktijkonderzoeker te ontwikkelen. Bich Bich doet onderzoek én begeleidt studenten die deel uitmaken van de studentenkenniskring van het lectoraat. De bedoeling daarvan is ‘een kweekvijver’ van onderzoekstalent te creëren, om studenten enthousiast te krijgen voor onderzoek en ze in het doen van research te scholen. Daarbij wordt geprobeerd – omdat het vaak om allochtone studenten gaat – meerdere vliegen in één klap te vangen. Fatima Bich Bich: ‘We kijken naar wat ze meenemen vanuit hun eigen culturele bagage, wat  hun opdracht vanuit de opleiding is en wat we als lectoraat aan onderzoeksvragen hebben liggen.’ Zo is er bijvoorbeeld onderzoek gedaan naar de Wet Werk en Bijstand en in hoeverre die aansluit bij de situatie van hoogopgeleide vluchtelingen. Bich Bich: ‘dat bleek dus niet het geval te zijn, door de verschillende bureaucratische schakels in het systeem. De studente die dit onderzoek heeft gedaan, heeft jaren bij vluchtelingenwerk gewerkt. Van daaruit signaleerde ze veelsoortige problemen.’