Op de barricaden?!: Over sociaal werk, probleemfiguraties en de aanpak van structurele problemen in het sociaal domein

Omschrijving

Kindje kleden  

Als tienjarige deed ik mee aan een opstelwedstrijd van het Museum voor Land en Volkenkunde in Rotterdam (tegenwoordig Wereldmuseum). Het onderwerp was: een gesprek met iemand van voor de Eerste Wereldoorlog. Ik interviewde een buurvrouw die opgroeide als dochter van een bonthandelaar in Den Haag. Zij behoorde dus tot de gegoede klasse aan het begin van de vorige eeuw. Op de katholieke basisschool deden ze daar aan het zogenaamde ‘Kindje kleden’. Rond de kerst werden kinderen uit geselecteerde arme gezinnen uitgenodigd nieuwe kleding in ontvangst te nemen. In hun ondergoed kwamen de kinderen de volle gymzaal in om daar onder het zingen van speciale liedjes kledingstuk voor kledingstuk aangepast te krijgen door de rijke kinderen. In die nieuwe kleding gingen ze dan weer naar huis. Vernederend en stigmatiserend naar de huidige maatstaven. Het zijn aspecten van het verleden die we maar liever vergeten.

Toch is het Kindje kleden minder ver weg dan gedacht. De context is anders, maar de essentie blijft hetzelfde.

De problemen in de samenleving zijn hardnekkig én structureel. Kunnen we daar als sociaal werk niet iets aan doen? Daarover wil ik het hebben.