Mijn levensverhaal

Omschrijving

’Mijn Levensverhaal’ is een narratieve interventie, die specifiek is ontwikkeld voor volwassenen met een lichte verstandelijke beperking of zwakbegaafdheid en depressieve of traumagerelateerde klachten. Het uitgangspunt is dat ieder persoon een uniek verhaal heeft.

Dinterventie ’Mijn Levensverhaal’ is geschikt voor mensen met een lichte verstandelijke beperking of zwakbegaafdheid en depressieve of traumagerelateerde klachten. De duur van de interventie omvat zeventien sessies van twee uur, die eens per week plaatsvinden. Tijdens de sessies wordt een relatie gelegd tussen verleden (negen sessies), heden (zes sessies) en toekomst (twee sessies). De interventie kan zowel in groepsverband als individueel worden gegeven en wordt uitgevoerd door therapeuten die bekend zijn met de gevolgen van verstandelijke beperkingen en depressieve en traumagerelateerde klachten.
Vooraf aan de interventie vindt een indicatiegesprek plaats met een van de therapeuten waarin inclusiecriteria (onder andere leeftijd, mate van verstandelijke beperking, depressieve klachten, traumagerelateerde klachten, bereidheid om elke sessie aanwezig te zijn) en exclusiecriteria (onder andere acute psychische crisis en actieve suïcidaliteit die eerst een andere behandeling behoeven) worden besproken om vast te stellen of een deelnemer in aanmerking komt voor de interventie. Daarnaast wordt in dit gesprek stilgestaan bij de toetsingscriteria voor een individueel traject (onder andere per se niet willen deelnemen in een groep, verhalen die emotioneel te belastend zijn voor anderen) of groepstraject (onder andere verhalen delen met anderen, zich houden aan groepsregels), om te komen tot een goede afweging. 
Een groepstraject heeft maximaal acht deelnemers en wordt gegeven door twee therapeuten. Deze vorm heeft de voorkeur omdat verhalen vertellen en delen een bindende en helende kracht hebben waardoor meer ruimte voor diepgang ontstaat. Het leidt tot wederzijds begrip, mededogen, erkenning en steun binnen het eigen proces en het proces van de ander en het maakt duidelijk dat men niet de enige is met een pijnlijk verhaal. Het delen van ervaringen kan andere deelnemers aanzetten tot het ophalen en vertellen van soortgelijke verhalen. Het nodigt uit tot het uitspreken van nog niet gedeelde ervaringen, het tonen van persoonlijke kwetsbaarheid en het doorbreken van gevoelens van schaamte. En er ontstaat een gevoel van solidariteit door herkenning van gedeelde ervaringen. 
Elke sessie heeft een duidelijke structuur en een vast patroon: welkom, terugblik op de vorige sessie, bespreken thuisopdracht, bespreken van een onderwerp dat bestaat uit een theoretisch deel en een praktisch deel waardoor de kennis wordt vergroot, het bespreken van een nieuwe thuisopdracht en terugblik op de sessie. De wijze van vragen brengt verdieping aan in de onderwerpen wat leidt tot een leereffect. Het aantal sessies draagt bij aan herhaling, waardoor inzichten beter beklijven. Deelnemers vertellen verhalen over concrete situaties en geven antwoord op de vragen: Wie ben ik? Waar kom ik vandaan? Waar sta ik nu? Waar ga ik naar toe? Hierdoor ontstaat een verbinding tussen verleden, heden en toekomst. Thuisopdrachten worden meegegeven zodat deelnemers een verhaal op hun eigen manier en tempo kunnen schrijven, hun gedachten kunnen ordenen en structureren en als voorbereiding op de volgende sessie.