Samen bereiken wat niemand alleen lukt

Samen bereiken wat niemand alleen lukt

2022 | NJi
Gratis

Omschrijving

‘We are looking for new scientific recipes, new ideologies, new institutions, new instruments to eliminate the dreadful consequences of our previous recipes, ideologies, control systems, institutions and instruments… What is needed is something different, something larger. We must see the pluralism of the world, and not bind it by seeking common denominators or reducing everything to a single common equation. We must try harder to understand rather than to explain. The way forward is not in the mere construction of universal systemic solutions, to be applied to reality from the outside; it is also in seeking to get to the heart of reality through personal experience.’ (Vaclav Havel)

‘Ik denk regelmatig aan Shirley. Zij is er niet meer. In haar korte leven had ze meer dan veertig verschillende hulpverleners uit meer dan vijftien verschillende organisaties. Toch maakte zij een einde aan haar leven. Onontkoombaar? Ik weet het niet. Het leven is niet maakbaar. Het raakt me. Als je terugkijkt zie je dat al die hulpverleners hun stinkende best deden. Dat ze er extra tijd en energie in staken omdat ze Shirley zo graag alsnog een stabiele basis wilden bieden. Als je daar met hen over praat, hoor je dat zij diep van binnen een enorme onmacht gevoeld hebben. En de angst dat het toch fout zou gaan of dat zij iets fout zouden doen. Zij hebben die onmacht en angst niet uitgesproken naar elkaar. In plaats daarvan worstelden zij, net als Shirley, veel alleen. Soms hoopten en probeerden zij, misschien wel tegen beter weten in, het voor zichzelf op te lossen door Shirley naar een collega door te sturen. Zo werden bij Shirley ongewild steeds meer de tegenvallers en teleurstellingen van voorgaande hulp behandeld. Shirley zelf, gewoon zoals ze was, haar dromen en de mensen die voor haar belangrijk waren, verdween naar de achtergrond. Haar veelkleurigheid werd steeds minder gezien.’ (Ervaring van de auteur)

Veel gezinnen, professionals en bestuurders in het jeugddomein hebben hun eigen Shirley, bij wie de hulpverlening stagneert en het gevoel van machteloosheid groeit. Iedereen doet zijn stinkende best. Hulpverleners zetten extra stappen en gezinsleden proberen de vele en soms tegenstrijdige adviezen op te volgen. Iedereen voelt zich steeds meer vermoeid, machteloos en soms hulpeloos. Hoe komt dat?