Klem tussen werelden

Omschrijving

Humanitas DMH is een landelijke organisatie voor lvb-cliënten met bijkomende problematiek. Wij bieden zorg aan de lvb-doelgroep binnen de WMO, WLZ, de 24-uurs voorziening en het forensische domein. De zorg die Humanitas DMH biedt, is hard nodig.

Volgens het landelijk kenniscentrum van lvb hebben in Nederland zo’n 1,1 miljoen mensen een lvb. Deze groep is extra kwetsbaar voor het ontwikkelen van crimineel gedrag en komt als gevolg daarvan vaker in aanraking met justitie, niet alleen als dader, maar ook als slachtoffer. Mensen met een lvb hebben meer moeite zich staande te houden in de maatschappij dan mensen zonder beperking. In de ambulante forensische zorg zien wij regelmatig dat het voor de lvb-doelgroep moeilijk is zich te conformeren aan alle regels, wetten en verwachtingen. Eisen vanuit bijvoorbeeld justitie worden vaak niet goed begrepen, aanwijzingen worden niet altijd opgevolgd en het gehele justitie- en hulpverleningskader kan als ingewikkeld, niet passend of overdreven worden ervaren. 
Een extra uitdaging doet zich voor bij lvb-cliënten met een migratieachtergrond en dan voornamelijk de eerste en tweede generatie. Zij moeten zich niet alleen houden aan de eisen van justitie, maar moeten daarnaast ook navigeren binnen de cultuur uit het land van herkomst en de daarbij horende regels, normen en waarden. In de praktijk merken we dat dit extra druk oplevert voor cliënten die, mede door hun lvb, al moeite hebben met het begrijpen en naleven van regels en afspraken. Verschil in opvattingen over bijvoorbeeld schaamte, loyaliteit of familie kunnen botsen met wat er vanuit het Nederlandse justitiële kader van hen verwacht wordt. 
Binnen de ambulante forensische zorg treffen wij regelmatig cliënten die hiermee worstelen. Dit geeft soms ingewikkelde casuïstiek waarbij het voor de cliënt, om zich staande te houden, voelt als kunstrijden op de schaats. Tegelijkertijd vormt het een uitdaging voor hulpverleners die niet zelf opgegroeid zijn in twee verschillende culturen. Mogelijk is er dan onbewust onvoldoende oog voor dit onderwerp, waardoor er in een traject te weinig aandacht voor is. Dit is echter wel belangrijk voor het welbevinden van de client en het slagen van zijn justitiële hulpverleningstraject.

Voorbeeld uit de praktijk
Bij ons team is een 50-jarige man aangemeld voor een behandeling agressieregulatie. Hij functioneert op een licht verstandelijk beperkt (lvb) niveau. Hij spreekt Nederlands, maar gebruikt simpele woorden. Hij geeft in de intake met de toezichthouder aan dat hij moeite heeft met zijn financiën. Verder wil hij geen hulp en zijn agressie valt ook wel mee. We raken met elkaar aan de praat en vol trots vertelt de cliënt over zijn dochters. Zij zijn zo lief en hij geeft hun dan ook vaak geld, zelfs als zij dit niet waarderen. De reclasseringsmedewerker licht toe dat het om volwassen dochters gaat en dat zij zeer onaardig tegen de cliënt zijn totdat zij geld nodig hebben, dan zeggen ze een paar lieve woorden. Na ontvangst van het geld verbreken zij het contact of schelden zelfs op hun vader. Cliënt komt daardoor in de financiële problemen en kan zijn huur niet betalen, maar vind desondanks dat het zijn taak is om het gezin te onderhouden en geeft aan dat dit zo hoort in zijn cultuur.